Necdet Ünüvar, TBMM Bilişim ve Teknoloji Bağımlılığını Araştırma Komisyonu’nda, dijital hastalıklar araştırmasından veriler aktardı
Ünüvar, hastalık türlerini şöyle sıraladı:
Aşırı mesaj atmayla bileklerin kullanılmasından dolayı sinirlerin sıkışması sonucu uyuşma, bazen hareket edememeyle giden hastalık. Esasında Carpal Tunnel Sendromu.
Hikikomori fenomeni: Eve kapanma diye tarif ediliyor.
Ego sörfü: Sosyal medyada sürekli kendini arama.
Ayrıca Yakın çevresini arama.
Crackberry: Sürekli mail kontrolü.
Siberhondrik: Hastalığını internette teşhis etme.
Fomo hastalığı: Gelişmeleri kaçırma korkusu.
Nomofobi: ‘No mobile phone’un kısaltması, telefonsuzluk fobisi.
Selfitis: Aşırı selfie çekme.
Plagomani: Şarjsızlık korkusu.
‘Bağımlılık’ her geçen gün büyüyen bir problem. Zira, hız ve haz çağındayız. Bu çağ aynı zamanda ilgi çağı. İlgimizi çevrelemiş birçok teknolojik enstrümanla karşı karşıyayız.
Bağımlılık ile boşluk arasında çok ciddi bir ilişki var. Yani boşluk olanlarda mutlaka bağımlılıkla ilgili de bir yere doğru gidiş söz konusu.
Karşımıza bir, ‘teknolojik obezite’ kavramı çıkıyor. Nasıl her şeyi tıkınmak obeziteye yol açıyorsa, sınırsız internet bağlantısı, sınırsız teknoloji kullanımı da âdeta “açık büfe yemek” gibi ve ona tık, buna tık, tık tık tık, tık nefes ve daha sonra teknolojik bir obeziteyle karşımıza çıkabiliyor.
Hürriyet, Milliyet