Engellilerin zorlu şehir içi yolculuğu
Son Güncelleme: 16 MAYIS 2017 - TSİ 11:08
Engellilerin erişimi hakkında tablo oldukça kötü... 2015 yılının temmuz ayından bu yana tüm kamusal alanlar, ulaşım araçları, AVM ve parklar, bahçeler engellilerin erişimine uygun olmalı Ancak bu zorunluluk yasada kaldı, gündelik hayata yansımadı.
Engelliler evlerinde hapis hayatı yaşarken, onların erişimine uygun yapılan yapılarda da halkın duyarsızlığı ‘engel’ oluyor
Engelliler Haftasında engellerin en fazla olduğu şehirlerin başında gelen İstanbul’da halkın duyarlılığını görmek için ‘cam kemik’ hastası Cem Argun’la (46) sokağa çıktık. Argun’la ilk durağımız Yenibosna Metro İstasyonu oldu. Herhangi bir sorun yaşamadan metroya bindiğimiz Yenibosna’dan Yenikapı’ya ulaştık. Hedefimiz Taksim Meydanı.
Sıra gelmiyor
Yenikapı’daki istasyonun çok katlı olmaması sebebiyle asansörlere ilgi az. Bu nedenle Argun, rahatlıkla metroya ulaşabiliyor. Ancak Taksim’e geldiğimizde işler değişiyor. Argun’un, duraktan meydana çıkması için iki farklı asansörü kullanması gerekiyor. Giriş kattaki asansör bir üst kata çıktığı ve bu yüzden pek kullanılmadığı için Argun, bu asansöre binerken bir sıkıntı yaşamıyor. Fakat birinci kattan meydana çıkacak asansör oldukça yoğun. Argun, asansörün önünde sıra oluşturan insanların arasına karışıyor ve gelecek ilk asansörü beklemeye koyuluyor. Asansör gelir gelmez de sağlıklı ve gencecik insanlar bir anda açılan kapıdan içeriye hücum ediyor. Haliyle de Argun’a yer kalmıyor. Ancak kimse bu durumdan rahatsız olmuyor.
Erişime uygun olması zorunlu
Türkiye’deki umuma açık hizmet veren her türlü yapının, park bahçe, spor salonu, stadyum ve toplu taşıma araçları dahil 7 Temmuz 2015’ten bu yana engellilerin erişimine uygun olması zorunlu. Bu zorunluluk 1 Temmuz 2005’te çıkan 5378 sayılı Engelliler Kanunu’yla getirildi ancak geçiş süreci olan 11 yılda hem kamu hem de özel sektör büyük oranda sınıfta kaldı. Aradan geçen sürede geçtiğimiz yıl sonuna kadar engellilerin hizmet alacağı 1 milyon 525 bin 178 binadan sadece yüzde 2.5’ine denk gelen 37 bini ‘erişilebilirlik kriterlerine’ göre incelenebildi. Bu 37 bin binanın da sadece 3 bin 380’inin yüzde 70 oranında erişilebilir olduğu ortaya çıktı. En ilginç veri ise 7 Temmuz 2015’e kadar valilikler bünyesinde kurulan Erişilebilirlik İzleme ve Denetleme Komisyonları’nın tek bir ceza dahi kesmemesiydi.
Milliyet